چرا سطح 90 زمان و مکان دارد؟

چرا متولدین دهه 1990 توهم سفر در زمان را دارند؟ ——نگاهی به تفاوت های نسلی از موضوعات داغ

در 10 روز گذشته، تمسخر "سفر در زمان پس از دهه 90" بارها در اینترنت مورد بحث قرار گرفته است. از میم های نوستالژیک گرفته تا اضطراب تکنولوژیک، به نظر می رسد نسل پس از دهه 90 در زمان و مکان مختلف به این سو و آن سو می پرد. این مقاله داده ها و پدیده های داغ اخیر را برای تجزیه و تحلیل دلایل این تصور بین نسلی ترکیب می کند.

1. داده‌های موضوع داغ اخیر (اکتبر 2023)

2. سه تجلی عمده از جابجایی زمان و مکان

1. شکاف بین نسلی در فناوری

نسل پس از دهه 90 در تقاطع دوران آنالوگ و دیجیتال رشد کرد. آنها نه تنها انتظار دسترسی به اینترنت با شماره تلفن را به یاد می آورند، بلکه شاهد انتقال آنی 5G بودند. این حافظه دوگانه باعث می‌شود که در هنگام بحث در مورد هوش مصنوعی، هم با فناوری‌های جدید مانند «آدم‌های آینده» سازگار شوند و هم مانند «عتیقه‌جات قدیمی» نگران بیکاری باشند.

2. تقسیم رفتار مصرف کننده

3. فشرده سازی آگاه از زمان

رسانه های اجتماعی تکرار اطلاعات را تسریع کرده اند و متولدین دهه 1990 اغلب این توهم را دارند که "به نظر می رسد سال 2008 شبیه چند سال پیش است." تحت عنوان اخیراً محبوب "فهرست آهنگ های طلایی 2008"، 72٪ از کاربران متولد دهه 1990 گفتند که "این آهنگ ها احساس می کنند که 5 سال بیشتر ندارند."

3. تجزیه و تحلیل علل

1. عوارض انفجار تکنولوژیک

توسعه فناوری بشر در 200 سال گذشته از سال 2000 گذشته فراتر رفته است و نسل پس از دهه 90 اتفاقاً در دوره انفجاری اینترنت تلفن همراه (2007-2015) قرار داشت. این شتاب منجر به سردرگمی در لنگرهای شناختی می شود.

2. تأثیر چرخه های اقتصادی

3. تغییرات در محیط رسانه

از BBS گرفته تا ویدیوهای کوتاه، نسل بعد از دهه 90 شش انقلاب پلتفرم اجتماعی را تجربه کرده است. هر مهاجرت، درک زمان را تغییر می دهد. به عنوان مثال، تابع "Today That Year" در WeChat Moments این توهم را تقویت می کند که "گذشته اکنون است".

4. تفسیر از منظر جامعه شناختی

جدیدترین تحقیقات دانشگاه کمبریج نشان می دهد که در یک محیط اضافه بار اطلاعات، انسان مکانیسم دفاعی "تاشو زمان" را فعال می کند. دنبال کردن روندهای یکپارچهسازی با نسل بعد از دهه 90 اساساً راهی برای مبارزه با اضطراب در مورد تغییر با تثبیت خاطرات قطعی است. درست مانند موضوع داغ اخیر «دوربین‌های سی‌سی‌دی»، در واقع جلوه‌ای جبران‌کننده فن‌هراسی است.

نتیجه گیری:حس زمان و مکان سفر شده توسط متولدین دهه 1990 یک اثر شناختی منحصر به فرد از بومیان دیجیتال است. این توانایی نه تنها یک استراتژی بقا برای رویارویی با تغییرات شدید، بلکه یک پل فرهنگی است که نسل های مختلف را به هم متصل می کند. وقتی به شوخی می گوییم که "نسل پس از دهه 90 قدیمی است"، آنها چندین زمان و مکان موازی را به طور همزمان تجربه می کنند - این ممکن است وضعیت طبیعی انسان در آینده باشد.